De invoering van de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) heeft grote gevolgen voor bedrijven in de Europese Unie. Deze nieuwe regelgeving verplicht ondernemingen tot uitgebreide en transparante duurzaamheidsinformatie. Waar vroeger alleen financiële cijfers centraal stonden, moet men nu ook over sociale, milieu- en bestuursaspecten rapporteren. De richtlijn maakt duidelijk dat duurzaamheid geen bijzaak meer is, maar een volwaardig onderdeel van bedrijfsvoering.
Het doel van de CSRD
De CSRD is ontwikkeld om het duurzaamheidsbeleid van bedrijven inzichtelijk en vergelijkbaar te maken. De Europese Unie wil hiermee zorgen voor meer transparantie en betere besluitvorming bij investeerders, overheden en andere belanghebbenden. Om die transparantie te waarborgen, moeten bedrijven gedetailleerd rapporteren over uiteenlopende thema’s.
ESG als uitgangspunt
Rapporteren onder de CSRD gebeurt aan de hand van de ESG-criteria: Environment (milieu), Social (sociaal) en Governance (bestuur). Dit betekent dat bedrijven niet alleen hun milieuprestaties moeten beschrijven, maar ook aandacht moeten geven aan sociale omstandigheden en intern beleid. Denk hierbij aan thema’s zoals CO₂-uitstoot, arbeidsrechten, gelijke kansen, diversiteit en ethisch bestuur.
De dubbele materialiteit
Een belangrijk nieuw concept in de CSRD is de dubbele materialiteit. Dit houdt in dat organisaties niet alleen moeten rapporteren over de invloed van hun activiteiten op mens en milieu, maar ook over hoe duurzaamheidsthema’s invloed hebben op hun eigen bedrijfsvoering. Het is dus tweerichtingsverkeer: interne en externe impact zijn beide relevant.
Wat moet u concreet rapporteren?
Onder de CSRD moeten bedrijven onder andere:
- Beschrijven hoe duurzaamheidsaspecten geïntegreerd zijn in de strategie.
- De risico’s en kansen op het gebied van duurzaamheid toelichten.
- Uitleg geven over de governance-structuur en verantwoordelijkheden op ESG-gebied.
- Rapporteren over duurzaamheidsdoelstellingen en voortgang.
- Inzicht geven in de gebruikte methodologieën voor dataverzameling en rapportage.
Al deze elementen moeten gestructureerd en controleerbaar gepresenteerd worden in het bestuursverslag van het jaarverslag.
Toepassing van Europese standaarden
Bedrijven die moeten rapporteren, zijn verplicht gebruik te maken van de European Sustainability Reporting Standards (ESRS). Deze standaarden zijn ontworpen om consistentie en vergelijkbaarheid te waarborgen. Ze bepalen niet alleen wát men moet rapporteren, maar ook hóe dat moet gebeuren. Voor veel organisaties betekent dit een nieuwe manier van denken en werken.
Voor wie geldt deze rapportageplicht?
De CSRD geldt in eerste instantie voor grote ondernemingen die voldoen aan minimaal twee van de volgende criteria:
- Meer dan 250 medewerkers.
- Een omzet van meer dan €40 miljoen.
- Een balanstotaal van meer dan €20 miljoen.
Ook beursgenoteerde kmo’s worden vanaf 2026 geleidelijk verplicht om te rapporteren, mits zij niet onder de vrijstellingsregeling vallen.
Rapporteren als integraal onderdeel van de strategie
Bedrijven doen er goed aan om duurzaamheidsrapportage niet als een verplicht nummertje te beschouwen, maar als een kans om hun strategie te versterken. Goed rapporteren helpt om risico’s beter in kaart te brengen, processen te optimaliseren en de reputatie te verbeteren. Het versterkt bovendien de relatie met investeerders, klanten en andere stakeholders.
Uitdagingen bij de implementatie
Veel bedrijven worstelen met de praktische uitvoering van de rapportageverplichtingen. De grootste obstakels zijn:
- Gebrek aan betrouwbare ESG-data.
- Onvoldoende kennis binnen de organisatie.
- Gebrekkige IT-systemen voor dataverzameling en rapportage.
- Onzekerheid over interpretatie van de ESRS-normen.
Deze uitdagingen maken het noodzakelijk om tijdig te starten met de voorbereiding en eventueel externe expertise in te schakelen.
Conclusie
De CSRD verandert duurzaamheidsrapportage ingrijpend. Bedrijven moeten zich voorbereiden op een toekomst waarin transparant en inhoudelijk sterk rapporteren de norm is. Door goed te begrijpen wat er precies gerapporteerd moet worden en dit op een strategische manier aan te pakken, kunnen ondernemingen niet alleen voldoen aan de regelgeving, maar ook waarde toevoegen aan hun organisatie. Rapporteren wordt zo een krachtig instrument voor duurzame groei.
